زندگی مانند نردبان است.برای رفتن به پله بعدی باید جای پای خود را در پله ای که در آن هستیم محکم کنیم.انسانها به شیوه های متفاوت با این پله ها کنار می آیند.
1)من از این پله نفرت دارم و دلم میخواهد در پله دیگری باشم.(در زندگی روی همان پله می مانیم و حرکت نمی کنیم)
2)میخواهم نردبان او را داشته باشم.(این نامش حسادت است)
3)از این نردبان بدم می آید.من میپرم پایین.(این نامش خودکشی است)